KESKİNİM

KESKÝNÝM
Açtýkça baðrýmý deli poyraza
Baðlamanýn sesi yaren rüzgara
Halayda coþtukça davulla zurna
Uðrun uðrun gözler bekler Keskinim.

Bozarmýþ yaylalar insanlar agah
Taþanlarýn evi olmuþ bir dergah
Gurbette özlemin dayanýlmaz ah
Her karýþ topraðýn kutsal Keskinim.

Vardýkça yurduma seyran eylerim
Çýkar At tepeden nazar eylerim
Bir bozlak Hacýdan söyler dillerim
Sorgun’la çamlýða selam Keskinim.

Ayrýlýk acýsý sýzý döþümde
Zülüfleri ipek kýzlar düþümde
Sevgin muhabbetin bitmez göynümde
Hasretin böðrümde hançer Keskinim.
Davut TUNÇBÝLEK/Elmadað
Sosyal Medyada Paylaşın: