Ruhumun derininde bir yara var kanýyor Ne merhem çare olur ne de bir lokman eli Kalbimi alev sarmýþ için için yanýyor Biz ne günah iþledik, ve bu neyin bedeli
Gece rüyalarýmda bir acý çýðlýk sesi Korku dolu gözlerle bir çocuk haykýrýyor Alev gibi yalýyor ateþ kokan nefesi Artýk ayaða kalkýn diyerek yakarýyor
Çilelerle yaþamak kader mi bilmiyorum Yüz yýllarýn acýsý bir gün bitmeyecek mi Aðlamak nasibim mi, neden hiç gülmüyorum Üstüme çöken kâbus çekip gitmeyecek mi
Gecenin matemini koynumda tutuyorum Bütün geceler gebe, mutlaka bir sabaha Güzel günler düþleyip umutla yatýyorum Acýyý ve kederi görmeyelim bir daha
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.