Kul kulun derdini anlayamazmýþ. Söyledin. Oldumu dinleyenin? Tuttularmý elinden? Herkes ayrýlýr gider sessizce. Herkes uzak. Bir sensin senin dert ortaðýn, birde býrakmayan yaradanýn. ’O’ndan gelene ’O’ yine derman. ’O’ sevgiyide ayrýlýðýda yaratan. Boþandý elim ayaðým artýk. Ne kadar sýkmýþým meðer kendimi. Dayanmak için tuzuna, beklerken yaralarýma merhemi.! Ne kadar sýkmýþým ruhumu. Ne kadar baðlýymýþ gözüm. Ben yanarken fark etmemiþim bile, ateþin þifa olduðunu.! Herkes kendi kuruyormuþ, demek ki kýldan köprüsünü. Herkes kendi örtüyormuþ sonunda, kefeninin örtüsünü. Ölmek, Olmak.! Ve,doðmak sýyrýlýp nefsin arzularýndan. Özgür ve hür, kalmak. sonrasý yaþanan her bir an.!
T.C.Nigâr Güler. 05.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.