Kuþa ve balýða kanat, tohuma; toprak verdin
Topraða; yaðmur, yaðmura; bulut, buluta; rüzgâr,
Rüzgâra; nefes verdin
diktiðim ayaklardý biçtiklerim adým, adým
Þefkate aþk
Dil kelama esir,
Kalp muhabbete
düþ kurmaya aklý
çoðalmaya nefsi
rabb a insaný
insana elin
þeytana elim verdin
yaprak dala, dal aðaca ben sana muhtaç
baþaða durur mu vakitsiz dualar...
Sevinç ve hüzün!
Doðum ve ömür
vuku bulur her ney bulunacaksa
Þaþmaz düzen, þaþýrsa dahi insan!
kaderi mi bitiriyor...
ölüm!
Ve o, salalar!
‘’Esselatu vesselamu aleyke ya rasulallah
Esselatu vesselamu aleyke ya Habiballah…’’
akýl durdu
ot bitti sanki ülkemin çatlak topraklarýnda
gelmiyorlar namazlarýna
içime daha konduramýyorum ölüm
kondumu kalkmayacak o kuþ
icbaren... biliyorum.
biliyorum...
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.