Seni dert yýkmaz bilirim ben gördüm be baba Ben verirken bu yolda sensiz dertlere çaba Baba bilmezdim senle ben bu çileyi derdi Seni dert yýkmaz bilirim ben gördüm de baba Dertler içinde çaresiz kaldým sensiz baba Koþup kalkýp sen gelsen yetiþsen bana baba
Yokluðun bir yýkýmmýþ gidince ben anladým Sensiz gecelerde sensizliðe yatamadým Sensizliðe çare bulup yola çýkamadým Seni dert yýkmaz bilirim ben gördüm be baba Dertler içinde çaresiz kaldým sensiz baba Koþup kalkýp sen gelsen yetiþsen bana baba
Þefkatli yüreðinle hep bizleri sarardýn Mutsuzluðumuzun içine þeker katardýn Üç kardeþtik biz sarýp sarmalardýn yatardýk Sen mutsuzluða nasýl olur çare bulurdun Seni dert yýkmaz bilirim ben gördüm be baba Dertler içinde çaresiz kaldým sensiz baba Koþup kalkýp sen gelsen yetiþsen bana baba
Ödenmez üzerimizde senin emeðinde Annemde bizimle beraber göz bebeðindi Geceleri gizlice sen aðlar gördüðümde Gözüme limon sýktým derdin her seferinde Seni dert yýkmaz bilirim ben gördüm be baba Dertler içinde çaresiz kaldým sensiz baba Koþup kalkýp sen gelsen yetiþsen bana baba
Kul Mehmet’im her gün aþýn bekler bu sofrada Sensiz mutluluk zor bulunurmuþ bir arada Ne olur gelip sarsan sen aðladýðýmýzda Yokluðun hançer gibi saplanýr yokluðunda Seni dert yýkmaz bilirim ben gördüm be baba Dertler içinde çaresiz kaldým sensiz baba Koþup kalkýp sen gelsen yetiþsen bana baba Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.