KALMAZ
Saçlara ak düþer, sýhhat kaybolur.
Sarýp sakladýðýn sýrrýn kaybolur.
Dün canýn olanlar yarýn el olur.
Sýrrýný söylersen sana da kalmaz.
Ard’niyetler bir gün gelir bozulur.
Bu dünyanýn malý kalbi doyurmaz.
Ýnsan yaþadýkça sýrrý çözülür.
Kötü niyet biter kimseye kalmaz.
Dertlerimi kör imlekle baðlarlar.
Ýhanetle yüreðimi daðlarlar.
Birgün gelir içerinden aðlarlar.
Gözleri yaþ dolar onlara kalmaz.
Yanar ciðerlerin köze cevrilir.
Elli derdin, doksan yüze çevrilir.
Ýlk baharýn yazýn, güze çevrilir.
Baðlarýn çöl olur, sana da kalmaz.
Neden böyle doðrularý üzerler.
Hep böyle söylemiþ ehli nazarlar.
Birgün kabristanda mezar kazarlar.
Bir taþtan baþkasý kimseye kalmaz.
25-12-15. Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.