sarýlmýþtý bir zamanlar etrafým, dostunum diyenlerimle… çünkü ben çok iyi bir dinleyiciydim; adeta sabýr taþýnýn görevini üstlenmiþtim. ne zaman ki çatýrdadým en derinden; kendi birikimlerim yüzünden daðýldý hep saðým solum, birden tenhalaþtým. ateþe verilen tek benim kalbim deðildi, tek kanadý kýrýlan kuþ da ben deðildim… fark etmezdi, canlarý sað olsun dedim. Onlarýn yaralarýna sürdüðüm merhemi bu kez kendime uyguladým tabi ki onlar kadar þanslý deðildim. Çünkü ben yalnýzdým...
Nuran KARACA23:59 02.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.