ÖLÜME NEFES KALA

Kýrýldý can evimin camlarý,
Ýçeriye güneþ girmez oldu.
Duvar oldu kalbin kapýlarý,
Huzur bile uðramaz oldu...

Parçalandý göðsümün sol yaný,
Parçalar tuzla buz oldu...
Döküldü damarýn son kaný,
Lekesi bile görünmez oldu...

Can bedende durmaz oldu!
Ölüme nefes kala zaman durdu...

Geceleri bir sis sardý,
Gözler rengi seçemez oldu...
Baðrýmda bir ateþ vardý,
Caným artýk yanmaz oldu...

Söylenecek sözüm vardý,
Dilim sustu lâl oldu...
Aklýmda bir niyet vardý,
Nefes bile sayýlýr oldu...

Sosyal Medyada Paylaşın: