Aynadaki yüzümle ben zenginim karundan Yýllarýn kýrýþýðý kayboldu bir kaç ayda Nasýl çatlamaz ayna kýzarmayýp narýndan Olanlar oldu ona çatlasa da ne fayda Yeniden baþlamanýn hazý var yüreðimde Yaþanan hazanlarýn yazý var yüreðimde
Bir gül büyütüyorum üstüne titreyerek O eþsiz güzelliðin tadýna vara vara Daha ne isterim ki bana daha ne gerek Okyanusa ulaþtým denizi yara yara O sevda ki her hüzne dönüþsüz ara veren Her gün baþka sevince cömertçe sýra veren
Artýk kara gecenin rengi oldu bambaþka Yaz haydi der yüreðim gözlerine bakýnca Yazmak bir sanat deðil insan düþünce aþka Gündüzün yaþananlar mavilere akýnca Dokunup itinayla þiirin hecesine Güneþ akýtýyorum þairin gecesine
Ýki yürek bir ise birbirlerine deva Can bedenden çýkmadan görülmezmiþ hiç keder Ýlahi kudretiyle Mevlam gördüyse reva Melekler korurlarmýþ mahþer gününe kadar Böyle aþka düþenler can düþünce topraða Bir gonca gül derlermiþ servide ki yapraða
03 Ocak 2016 Saat 03.10 Batýkent Ankara Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.