GÜLŞEN SEVDASINDA

GÜLÞEN SEVDASINDA

Ömür akýp geçer, bitmez çileler
Hasretin ateþi sönmedi gitti
Yâri düþlemekle geçti seneler
Yaban ele beni, bir güzel attý.

Kâh güldüm, aðladým gurbet ilinde
Bazen gül baðladým bülbül dilinde
Yâre kavuþmanýn düþsel balýnda
Her gün felek acý, zakkum daðýttý.

Hasretle yaþamak, hep böyle sensiz
Gönül ateþiyle yanmak nedensiz
Sensizlik baðýnda kalmak yârensiz
Aþkýn þiirinde sözler aðlattý

Bir gün yaþýyorum, bir gün ölüyüm
Bu sevdanýn sönmez, közü külüyüm
Bilmem artýk hangi bülbül gülüyüm
Gülþen sevdasýnda diken kanattý.

Ýsyan etsem neye, ne faydasý var
Aþký yaþamadan soldu ilkbahar
Vuslatýn narýnda yanmak bu kadar
Ömrümü gazeller, dertler kuþattý.

GÜLÞEN ÞENDERÝN.
Sosyal Medyada Paylaşın: