SOR DEDİ GİTTİ
Çok çileler çektim yoruldum artýk,
Yaþadýðým hayat ZOR dedi gitti.
Baþýmda sevdalar duruldum artýk,
Gönlümdeki yanan KOR dedi gitti.
Þu fani dünyada çok yoklum çektim
Kuruyan bahçeye çiçekler ektim
Hayatým boyunca yanýnda tektim,
Rüyalarý hayra YOR dedi gitti.
Zaman acýmasýz hemen geçiyor
Hatýr sorduklarým adam seçiyor
Elinde makasý gömlek biçiyor,
Harcadýðým emek BOR dedi gitti.
Devler cüce olmuþ sebep soruyor
Barýþ dedikleri insan vuruyor
Kýnalý elleri belde duruyor,
Elimdeki çiçek MOR dedi gitti.
Ateþimde yanan taþlar çatladý
Taþlarý görünce baþlar çatladý
Kavgaya karýþan kaþlar çatladý,
Bu iþler birazda HOR dedi gitti.
Korkak insanlarý sevmedim asla
Getir þu baþýný sineme yasla
KEMAL’e gül sundum altýndan tasla,
DOÐANAY’a beni SOR dedi gitti.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.