Sen
Yataðýmda saçýnýn telleri, teninin kokusu
Yakarým þiddetle esen yelleri, ölmeye yok korkusu
Deðer mi bilmem ben, yüreðimdeki sakladýðým sevdana
Kilometrelerce hasretin tütüyor gökyüzü semalarýnda
Gözyaþým aðýr yaðmur tanesinden ayný yöne akmasa da
Ellerine dokunmam, yaþarým sen var oldukça..Sende dokunma
Aþk için ölür müsün? Odam karanlýk sahi bende mi ölüyüm?
Silah misali dertlerim bedenleri öldürür, sana baktýkça kör oldu gözüm...
Denerdim ölüm olsan yaþamayý, kokun uðruna kaybetmeyi
Yaralarýmý sarsam bozuk karakter kelime eder mi
Sahi sende ölür müsün aþk için? Ben yaþamayý göze aldým
Eminim kaçýp gittiðin gün kurtuldun, garip bir ayrýlýk bu yaþadýðým.
Kalbime sesleniyor sessizliðin, dolaþtýðýmýz caddelerde
Dualarýmda saklý unutmak için yalvardýðým sahnelerde
Yaþadýklarým her yerime dert saldý, sanki sen sandý
Yaz’ým yaþlanýr oldu dinmeyen yaðmurlar yaðdý
Bakma öyle bana hep ayný heceler af dileyen ben gibi
Aðlýyorum ya da aðlamýyorum kelepçe takýlan gecem gibi
Bir bulut olsan ya da olmasan yaðdýrsan yaðmur gibi
Ben üçüncü þahsýn eseriyim dünyanda yaþayan O gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
YeniDoğanİndigo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.