Yalnızlık Çöreklendiği Vakit Boğazımıza..

An gelir bir el boðazýný Sýkar,
Yalnýzlýk yapýþýnca boynuna,
Boðulursun kendi göz yaþlarýnda..
Kendine iþkence mi, yoksa bu ?
Kolay aslýnda kurtulmak bu histen..
Herkes gibi yaþadýðýn vakit,
Sende karýþýrsýn çoðunluða elbet..
Bu deðil ki asýl olan..
Özüne en yakýn insandýr,
Sana merhem olacak..
Kolay mý, sandýn onu bulmayý ?
Aramadýkta zaten, öyle yana yakýna..
Gelir dedik o ! Zamaný geldiði vakit..
Sabýr dedik, avuttuk sol yanýmýzý..
Bekledik, bekledik usanmaksýzýn..
Sabýr daðýndan bir bend ördük etrafýmýza..
Ne yaklaþtýrdýk, hak etmeyeni..
Ne de yaklaþtýk, hak etmeyene..
Yalnýzlýk arada boðdu bizi..
Sabýr dedik, ya sabýr..
Yaradana sýðýnýp,
Yalnýzlýðýn da ulvi olduðunu düþündük..
Sýnandýk...
Sýnadýk kendimizi ..
Yalnýzlýk çöreklendiði vakit boðazýmýza..
Nefsimizi terbiyeye çektik,
Ve hatýrladýk ahireti..
Sustuk içimize doðru..
Susmanýn ;
Yaradan`la konuþmak olduðunu anladýk..
Ne kadar yalnýzsak..
O kadar yakýndýk biz Allah`a
Yazan: Gönül Çeþli
Sosyal Medyada Paylaşın: