Yel Aldı Gitti

Ýstemem dünyalýk, ne nam ne niþan,
Þöhret sizin olsun, asalet ve þan.
Bu dünya fanidir, yol üstünde han.
Onu çok sevende, býrakýp gitti.

Kime ne kaldý ki, maldan servetten,
Ýnsan denen mahluk, kemikten etten.
Muteber nesne yok, adil devletten.
Diyen Kanuni de, terk edip gitti.

Dünya bir tarladýr, ekip biçersin.
Sense göçebesin konargöçersin.
Bilmem neyi arar, neyi seçersin.
Her can sevdiðini, býrakýp gitti.

Hatýra kalacak, yaþadýklarým,
Önüme serilir, tüm yaptýklarým.
Allah’a imanmýþ, hayattan kârým.
Gönül verdiklerim, silinip gitti.

Anladým bu yolun, sonu pek yaman.
Ecel hak, Azrail vermiyor aman.
Dünya tarla imiþ, hayat bir harman.
Ömür mahsulümü, yel aldý gitti.

Necdet EREM
01.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: