Yaþadýðýn dünya da soludum senle nefes Sensiz geçen yýllarýn yarýný yok dün’ü yok Bazen bahtým gülse de alamadým hiç heves Garip kalmýþ bu aþkýn anýlacak ün’ü yok
Umut veren gönülde yeþeren bað olsam da Nakýþ nakýþ iþlenip ipekten að olsam da Malik olduðum kalpte eriyen yað olsam da Yüreðim isyan eder aðlamadýk gün’ü yok
Yarým asýr çýnarým iki büklüm olsam da Hazan vursa dalýma yapraðýmla solsam da Dalýp gitsem maziye anýlarla dolsam da Aradým þu cihaný sen gibi düzgün’ü yok
Tarifi zor haldeyim vuslat canýmý yakar Kafkasi’nin gözünden yaþ yerine kan akar Muzdarip þu halime insan döner bir bakar El alem pür neþede ben gibi üzgün’ü yok Sensiz geçen her günün ben de mutlu son’u yok!
Osman Onuktav Kafkasi 01/01/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.