Kirpiklerimden Aralığın Hüznü Süzülüyor
Rüya Gül
Kirpiklerimden Aralığın Hüznü Süzülüyor
Benliðim, çoktan kayboldu
Acýyan, ruhumdur benim
Istýraplar, tenekesinde
Bir baþýnayým
Yorgun savaþçý gibi
Ümitlerim gün geçtikçe tükeniyor
Koþar adýmlarla gelmek istedikçe,sana
Bir el beni tutuyor
Ýçimde katran karasý kýyamet
Alev alev yanýyor, yüreðimin ormaný
Acýlarým, uyumuyor bir türlü
Dudaklarýmda, buruk gülümsemeler
Yokluðunun, iz dönüþümündeyim
Heybemde, bana býraktýðýn mektuplarý
Okumakla geçiyor ömrüm
Seni cam kenarýnda, beklemekten
Yorgun düþtü gözlerim
Kirpiklerimden, "aralýðýn" hüznü süzülüyor
Söylesene, ey yar ;
Kaç mevsim daha bekleyeceðim, gelmeni
Aþkýn duruþmasý,
"Asil" gözlerine bakmak için
Hangi mevsim sarýlacak güçlü kollarýn
Lapa lapa kar yaðarken, geleceðim dedin þehrime
Bak, dýþarýda lapa lapa kar yaðýyor
Kardan adam yapmak, kartopu oynamak için
Seni bekliyor, gönlümün coðrafyasý
Eskimiþ, entarileri çek üstümden
Mutluk pozlarý, benimde hakkým
Aslý Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.