İNCİTME

ÝNCÝTME

Ýncitme Rabbinin nazlý kulunu
Gün gelir de bir gün piþman olursun
Gönüllerden geçen sevgi yolunu
Sakýn terk eyleme mahcup olursun


Deðer mi bir caný mahzun koymaya?
Dost, güzel kelamla kalbe girelim
Meydan vermeyelim hatýr yýkmaya
Hapsolsun düþmanlýk duvar örelim


Ýnsanlar çeþitse ne fark eder ki
Hepside Rabbinin kulu deðil mi?
Herkes bir birini sevsin yeter ki
Ýþte bunun adý rahmet deðil mi?


Çiçeklerin rengi farklý görünür
Arýlar ayýrmaz bala dururlar
Her bir görüþ ayrý çiçek görünür
Ayýrmazsa canlar kardeþ olurlar


Rabbin hatýrasý kul diye geçer
Ýbrahim’e bile incitmez onu *
Kötü söz kalýr da iyilik geçer
Ýncinsen de sakýn incitme onu


Gönül, dost gönlüne postu serelim
Kardeþlik ve dostluk otursun orda
Yürek yürek neþe huzur derelim
Her bir can kýymetli dursun orada


Faruk BAÞOÐLU

*
Hz. Ýbrahim misafirsiz oturmazmýþ sofraya hiç misafir gelmediði bir gün olmuþ çýkmýþ yola birini bulabilir miyim diye bakmýþ 70-80 yaþlarýnda bir adam “baba gel yemek yiyelim” demiþ. Sofraya oturmuþlar tam yerken ihtiyarýn besmele çekmediðini fark etmiþ Ýbrahim peygamber “baba besmele çekmedin Allah’ýn adýyla niye baþlamadýn” deyince adam “evlat ben mecusiyim” diyor. Hz. Ýbrahim üzülmüþ “kusura bakmayýn bu yemeði sizinle paylaþamam biz hanif dindeniz” diyerek adamý nazikçe yolcu etmiþ. Allah o zaman Cebrail aleyhisselamý gönderip Hz. Ýbrahim’e diyor ki; “Ne yaptýn sen o Benim kulum onu Ben yarattým Bana inanmadýðýný bile bile 80 yýldýr ona rýzýk verdim ekmek verdim aþ verdim saðlýk verdim sýhhat verdim evlat verdim torun verdim ama sen bir lokma ekmeði çok gördün” diyor. Allah öyle diyince koþmuþ ihtiyarýn peþinden onu arayýp bulmuþ. “Baba durum böyle böyle…” demiþ. Ýhtiyar þaþýrmýþ; “evlat o nasýl bir dindir ki; Allah benim gibi bir ihtiyar yüzünden peygamberini azarlýyor, ikaz ediyor. Ne güzel bir dindir. Nasýl girilir sizin dininize diyip” oracýkta müslüman olmuþ…

Sosyal Medyada Paylaşın: