sesin kalbime dokundu
kozasýndan özgürlüðe çýkarken kelebekler
göðsüme þavkýyan ayda sesine dokunurum
gecenin zifirisi, sabahýn körü
zaman hiç fark etmiyor
her an aklýmdasýn
kokunu hiç bilmem sevgilim
ellerini hiç tutmadým
yüzünü avuçlarýma almadým
bir kere olsun sarýlmadým
sesin kalbime dokundu
sesinden gülümsedim hayata
sen yalnýzlýðýma bir karanlýðýn ýþýðýndan sarýlýrken
ben seni þakaklarýndan öperek sevdim
bazen ölüm ayaklanýp gidiyor benden
bazense göðsümün üstüne baðdaþ kuruyor
serçe bakýþlarýndan yüzüme damlayan yaðmur oluyor
sonra yokluðun idam sehpasý kuruyor hayallerime
kendimi sana idam ediyorum
bak sesin göðsümün üstünde
özgürlüðe adým adým ilerliyor
ah sevgilim
keþke þimdi çýkýp gelsen
gecenin karanlýðý
sabahým körü hiç fark etmez
sen adýmlarýný göðsüme ser
ben göðsümdeki ayak izlerini takip ederim
sesin kalbime dokundu
usulca kilitledim, sesinin üstüne kalbimi
ibrahim dalkýlýç
29/12/2015
20:10 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.