Kuçücük elleri vardý ruhundaki, Uyumayan çocugun ; Gökyüzümüzdeki beyaz bulutlar gibi, Güzel ve yumuþak; Tutardým ellerinden her gece, Düþlerimde sessizce aglayarak.
Sanki mutluluktan yapýlmýþ küçük devasa bir hücrede; Kalplerimizin güneþi girerdi iceri Gözlerin gibi sen gibi parlak. Ardýndan sevda kuþlarý konardý, Pencereye usul usul fýsýldaþarak.
Kaybolurdu umutsuzluk daima seninle, Sonsuzlugun ülkesine akardý hayatýmýz hiç durmadan ; Unuturdu zamanýn yelkovaný tembelligi ardýnda; Ve biterdi yalnýzlýgýn senfonisi biz oldukça , Varlýðýnla palazlanýp coþarak... AYHAN SARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.