GÜL
Aþkla çizdim al ipekli yazmayý,
Ben sevdamý ilmik ilmik dokurum…
Mýsra dizdim bal petekli yazmayý,
Sen öðrettin tat sevgimi oburum…
Can evimin tek sahibi sensin Gül,
Kabul et yâr bu kaçýncý demet gül,
Surat asma tut elimi haydi gül,
Havam suyum ben aþkýna mecburum…
Döndüm nazlým yaprak döken asmaya,
Takatim yok ceketimi asmaya,
Geçmem senden cellât gelse asmaya,
Gözlerine giden yoldur parkurum…
Halim yaman dertler arttý oldu yüz,
Bu sis duman gitsin artýk gülsün yüz,
Sevgim umman sevdiceðim gel de yüz,
Sensiz mecnun ben seninle vakurum…
Cantekin der; sensiz ömrüm zindan yâr,
Tek hatamda at aþaðý yutsun yar,
Yar dibinde son parçamý taþla yar,
Sen kitapsýn ben bir sadýk okurum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.