Huzur Kalmadı
Topladý baþýma felek derdini,
Ben istesem dahi huzur kalmadý.
Arýyorum ademoðlu merdini,
Onun için gönlüm huzur bulmadý.
Zihnim bu iþlere takýldý yine,
Huzursuz uyandým bu yeni güne,
Gönlüm hasret kaldý, geçmiþe-düne,
Kalbim huzur dedi, oda olmadý.
Aklým almadý ki böyle düzeni,
Garibi-mazlumu her an ezeni,
Derdi yokmuþ gibi öyle gezeni,
Sordum fakat hiçbir kimse bilmedi.
Yüze gülüp, kalbi hain olanlar,
Çýkar için saða-sola dalanlar,
Bizi ancak candan sevenler anlar,
Nedense sesime kimse gelmedi.
Dertli hasret kaldý candan sevene,
Meyil verme boþ sözlerle övene,
Dönderirler harmandaki düvene,
Garip gönlüm muradýný almadý.
ERDEMLÝ-29 Aralýk 2015 Salý
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.