MEDÝNE’DE (Mescidi Nebevide)
Günler ne çabuk geçti bir ay doldu Mekke’de
Veda tavafýndayýz, ayrýlýk var kaderde
Boyun bükük kalp mahzun, yürekler yaslý þimdi
El sallarken Kabe’ye, tüm gözler yaþlý idi
Mekke’ye giriþimiz, bir akþam üzeriydi
Ayrýlýk saatý da ayný ana denk geldi
Oysa bizler memnunduk, hem Sen’den hem Beytinden
Hep Sen’i andýk Rabbim, ayýrma cennetinden
Ayrýlýk acýsýyla kývranýrken ruhumuz
Ensar yurdu Medine, þimdi tek umudumuz
Resulullah özlemi ateþ olmuþ sinede
Bu yangýnýn ateþi, söner mi Medine’de
Salavat-ý þerifler su olsu bu yangýna
Binler ihlas okundu ve binlerce fatiha
Ýþte Medine þehri, Resulullah yurdu
Kalpler duracak gibi sineler kaynýyordu
Gözlerimiz aradý Mescid-i Nebeviyi
Dünya gözüyle gördük sanki o an Nebi’yi
Selatu selam sana, ey Rasul-u Kibriya
Binlerce selam sana ya Nebiyyil Mürteza
Selam ve salat sana, aline, ashabýna
Ýzin ver ki ey Habib, yaklaþayým yanýna
Gül kokusu hissetsin bu günahkar bedenim
Ümmetim desen yeter, canýmdan vazgeçerim
Huzuru maneviye girerken tazim gerek
Gönüllere kazýnmýþ ismini söyleyerek
Dua dua hýçkýrýk,þefaat istiyoruz
Ey kalplerin tabibi, bize imdat diyoruz
Vesile kýlýyoruz, dostun Ebubekir’i
Araya koyuyoruz Hattapoðlu Ömer’i
Diyoruz ki Ey Resul, bu dostlar hatýrýna
Bize bir nazar lütfet, varalým makamýna
Sen þefaat etmezsen, halimiz nice olur
Bu mücrim kýyamette yolunu nasýl bulur
Hangi yüzle varýrýz, Halýk’ýn huzuruna
Bu bizdendir; demezsen, býrakmazlar yanýna
Sen ki ya Resulullah; ümmeti diyeceksin
Huzur-u Ýlahi’de bizi görmeyecesin
Ýnanamam ben buna, ey Þefial Müznibin
Herkesi kuþatacak, senin o engin sevgin
Mescid-i Nebevi’de hep bu türden yalvarýþ
Gözlerse dolu dolu ve yürekten aðlayýþ
Namazlar kýlýnýrken þu cennet bahçesinde
Huzuru görüyorsun,ümmetin çehresinde.
Mihrabýna yüz sürdük kokusu sindi diye,
Minberi selamladýk belki hutbede diye,
Mihrap mahzun, hüzünlü minberin boynu bükük
Belli üzmüþ onlarý, bu uzunca ayrýlýk
Diller suskun, yürekler konuþuyor burada
Boþ konuþma olur mu, Ruh-u Nebi Ravza’da
Edep gerek mescidin manevi havasýna
Böyle varýlmak gerek kainat sultanýna
Veda zamaný geldi bu mübarek Yere’de
Yüz binler hýçkýrýyor her kafile bir yerde
Yasinler, fatihalar, tilavet-i Kur’anlar
Anlatýlmaz bir hal bu, bunu yaþayan anlar
Vedalar hep böyledir konuþur kalpler gözler
Bir daha buluþmaya, verilir kesin sözler
Tüm eller göðüslerde, saygý ile dönülür
Buruk bir vedadýr bu, bu ayrýlýk günüdür
Kalbe yer etmiþtir aþk; Maþuk’tan ayrýlýrken
Hasret günleri baþlar, vatana dönülürken
Ya Rabbi; hem sevgini hemi de Sevgili’ni
Kalbimize yerleþtir, nasip et cennetini
AMÝÝÝN
15.02.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.