Ce
BİL MUKABELE
Zehirlenmiþ mevkii sahibi:
Kendini adam sanar!
Babasýnýn asi veledi...
Koltuðunu taht sanar..
Pul kadar yok deðeri..
Ederi mavi ceketi(!)
Dýþardan bakanda saygý gösterir.
Aman aman..:
Ceket veledi ne güzel gösterir(!)
Kalbi hasta,kibirli...
Bir umut var,birazcýk
Tevazu olsa;belki olur adam...
Ama ne gezer:
Kendisini sanýr ki sadrazam!
Kibirden uçmuþ veled!
Adeta bir þarlatan!!
Bak hele kanatlanmýþ merkep
Tek merhem zaruri edep!
Yoksa baþa bela;
Mevkii sahibi asi veled!
Þöyle diyeyim sana:
Ne ceketi...Ne gömleði...
Ne havasý...Ne cakasý...
Bölecek ekmeði yok!
Allahýn fukarasý...
Üstelik ve üstelik:
Kendini biþey sanar deyyus
Koltuða yayýlmýþ uyuz uyuz
Der :baþka kapýya iþim var
Garibe tokat atar canavar...
Þaþýlacak durum..!
Halinden emin ol...
Merkebin sonu uçurum!
Garip öyle mi?
Garibin ceketide yok gömleðide...
Sýkýla sýkýla utana utana yanýna geldi
Gayesi de hizmet idi.
Ey merkep bu fakirin suçu ne idi?
Yaa kardeþim oku ibret al!
Fakirsen gurabaysan yerinde kal!
Ya da çalýþ merkebi altýna al!!!
Fazla lafa luzüm yok!
Kibir adamý merkep eder...
Merkep kendini vezir sanar...
Gün gelir devran döner..
Garipde inan merkebe biner!
BERKTAÞ sinir oldu velede!
Kalemi asiydi bu kere:
Tekebbür eder tekebbür edene!
Kiþiye göre muamele...
Ne dersen de!
Cevabý: BÝL MUKABELE!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.