GELSİN KIYAMETİM

Diyelim ki yaklaþtý kýyametimiz,
neyi deðiþtirebiliriz ruhumuzda ?
var mýydý garantimiz bir gülüþ molasýna
gönül denizinde bir sevda dalgasýna kapýlmaya ? ...
yakýcý güneþ çatlatmýþ olsa da dudaklarý,
yüzünü gizlerdi sanki bizden ;
özlenen güzellikte her ne varsa…
Periþan kalmýþ olsa da uykularýmýz,
asýl kýyamet; arayýp soranýnýn olmamasý
ve yalnýz köþende çaresizce,
o son günü beklemek deðil midir?
yarýmsam ben böyle caným her an diþimde
yine de alamýyorsam onu hayatýn dar ellerinden,
bir gün kuvvetim tükenmez midir ?
Mahkumsam geceler boyu;
hasretin her çeþit urganýyla baðlýysa
ellerim ve ayaklarým
iþte o zaman;
meçhul süvarilerce baskýna uðrayan kafesteki yüreðimi
ayaz bir hüzün yakmýþtýr
bataklýðýna çekmiþtir elemler yeniden beni …
Ve ey kafa karýþtýran iki yüzlü hüzün !
belli deðildir yine geldiðin yerler
görüyorum ki, gitmeye de meyilli deðilsin,
bilinmezdir o aç gözünün bizimle bitmeyen,
hesabinin nedeni;
varlýðýnla taþsin dökülsün bu yürekte coþan her ne varsa,
olmasa da avucunu açýp dolduran
omzumdan bu aðýr yükümü alan ...
Ve ey zaman !!!
nefes aldýkça cennetinde ne cehennemler yaþadým,
cerrah istemiyor artýk sifasýzdýr yaralarým
hiç fark etmez benim için;
gecikmesin;
varsýn gelsin kýyametim.

Nuran KARACA49 27.12.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: