"Bu þiirin bir hikayesi yok
Belki bu yüzden mutlu bitmedi..."
Ne zaman seni düþünsem
Ýçimde bir sýzý
Harýma karýþýyor günahlarým
Kýrlangýçlar göç ediyor yurtlarýndan
Ve benim gibi gece sessizliðe bürünüyor
Mekansýz kalýyor yýldýzlar
Mekansýz kalýyor güller
Ben mekansýz...
Ne zaman seni düþünsem
Parmak uçlarýmda dil yaralarýn
Ateþ düþtüðün içimi yakar
Yakama yapýþýr belli belirsiz bir kaç hayal
Hayal aynasýnda belirgin yüzün
Yüzün geleceðin penceresi
Penceremde kýrýk kanatlý avazlarým
Avazlarým sessiz çýðlýklar eþliðinde bir hengame
Hengameler yüreðimin diðer yüzü
Yüzsüzüm...
Ne zaman seni düþünsem
Bir abdal dicleye salar selamlarýný
Selasý verilir gök kubbe de bir figan
Figana düþer su
Su içimi yakar
Yakar gülüþlerin kapý eþiðinden girerken içeri...
Ne zaman seni düþünsem deliye döner kalemim
Kendimden çok sen olurum gecenin entarisinde
Sonra, faili meçhul olur sevmelerim
Seni kendimden de çok severim
Sen bilmesende...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.