Sensiz bir yetimim kendimde, ÝSTANBUL gibi! Kendime daldýðýmda doluyor gözlerim.. Hayal kýrýklýklarým batmýþ sanki yüreðime Küçük bir çocuk gibi Sebi gibi...
Sensizliði, sessizliði, yalnýzlýðý, ADAM gibi aðlamayý öðreniyorum sevgili..
- Yunus Bozyel Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus bozyel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.