Kara urganlara baðlanmýþ Mühürlenmiþ vicdanýmýzla Yol almaktayýz hala çocuk. Kimi affetmelisin,kimi suçlamalý Öldüreni mi,susaný mý?
Ölmek istemezdin deðil mi çocuk? Ya da öksüz,yetim kalmayý.
Okula gidip doktor olacaktýn belki Ýnsanlarý kurtaracaktýn. Çocuklarýn öldüðü dünyada Nice canlar yaþatacaktýn. Belkide eðitecektin çocuklarý Belkide keþifler yapacaktýn
Hayallerini,anneni,babaný senden koparanlarýn hayatlarýna Bilgin ve yeteneðinle ýþýk saçacaktýn. Biz çöpleri yiyecek,giyecekle doldururken Alýþveriþ çýlgýnlýðý yaparken biz Sen aç ve çýplak. Hatýrlayýp unutacaktýk seni çocuk
Siyah,ela kahverengi,yeþil mavi gözlerinle Son kez baktýðýn dünyaya Acýlar serptin çocuk. Biz büyükleri affedebilecek misin çocuk?
ÇÝÐDEM KARAÝSMAÝLOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem Karaismailoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.