Korkma sönmez bu þafaklarda al sancak ; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak , O benim milletimin yýldýzýdýr parlayacak ; O benimdir, o benim milletimin dir ancak
Haykýrýn ölüm kusturan düþmana Þimdi zamanýdýr iyi biline küffar Baþý üstünde kipa tallit ile piçe Ar namuz bilmeyen hýrsýz ile hiçe
Kim bilir kaç öksüz yetim býraktý Kim bilir kaç ocaklarýmýzý yaktýlar Kim bilir bilen susar dünya döner Kaç bebeleri canlý canlý gömdüler
Geçmiþ den geleceðe atalarýmýz Bizler rahat yaþasýn diye neslimiz Her ocak dan bir þehit verdi biliniz Küf tutmaz mayasýndan sütümüz
Çiðnetmedi küffara topraðýmý Düþürmedi vatanýmla onurumu Rüzgâra karþý dik durdu yýkmadý Al bayraklý sancaðýmla gururumu
Anasýz babasýz kimsesiz olunur da Vatansýz topraksýz sahipsiz olur mu Yurtsuz yuvasýz evsiz barksýz olurda Bayraksýz tarihsiz bir millet nasýl olur
Tarihin çýðlýklarý kocatepeye çýkýyor Ýþte o güven veren sözleri kulaklarda Milletimiz çok büyüktür hiç korkmayýn O esaret ve aþaðýlýðý asla kabul etmez
Atatürk
Gülay Göktürk Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.