Selam olsun benden tüm insanlara Gözü yaþlý baðrý kara olanlara Geldik dünya hanýna muhabbete Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle
Ne þehir dedik ne köy gezdik hürmetle Gördüklerimiz insanlarda gezerdi merhametle Hiç biri gezmezdi basmazdý topraða heybetle Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle
Bir güzel sözümüz gezdi ummanda Sevgiyi aþký bindirdik gönderdik insanlara limanda Birbirini seven insanlarý gezer gördük ummanda Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle
Ne güzel onlarla camide safa dururduk Nefis þeytaný iman ile boðdururduk Nefret ile gezen olmazdý gül eker daðýtýrdýk Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle
Þimdilerde herkes birbirinin hayatý ile oynuyor Bilmem ne oldu da insanlýk nefret ile bir oluyor Gönüller gülmeden bir bir soluyor Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetimizi kaybederek
Kul Mehmet’im güzel insanlar gitti dönmez artýk Onlarý takip ederken yolumuzu kaybettik battýk O güzel günleri ararýz bulamayýz her þeyi edepsizce daðýttýk Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetimizi kaybederek Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.