Her sabah uyanýnca, Yeniden aç beyaz perdeyi, Büyüyen güneþi öpsün yüzün. Beni alnýndan öptürür gibi. Kucakla gökyüzünü Sarýlýp seviþirken Kýzýl ile mavi…
En güzel elbiseni, Giyerken bile beni düþün. Aynadaki yüzünden gülümse Bir yerlerde karþýlaþýrýz ihtimali Dursun aklýnýn bir köþesinde. Dudaklarýna ruj izleri, Sürerken bile…
Hele hele giderken Bana gelircesine yollarda Uçan kuþlarýn kanatlarýna Bacasý duman tüten evlerin Manzarasýný çiz ikimiz birlikte Ne okuduðun kitaplara kan Ne gördüðün rüyalara Kendindeki bana Dokun sar öyle
Her sabahýn akþamý Vardýðýný gösterir hayat Saat tam on ikiye geldiðinde Göðünden kaçak bir yýldýz tut Kirli çocuðun yüzünden ay Sakýn ha üzülme aðlama Yaþadýðýn kadar varsýn Kendinle yaþadýðýnda Düþlediðin kadarsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.