Kalabalýðýn çýðlýða yemlendiði saatler mesela kadýnlar suratý asýk erkeklerin koluna emanet ve çocuklar bir itiþ kalkýþýn içinde çile yumaðýný saran diller deðildi sanki minicik bakýþlarýydý
gözler fal taþý yeþil kaðýt parçasýna kavuþmanýn yalaklýsý tezgahlarda kurulmuþ bir türlü sonu gelmeyen aç nefis hakimdi tok sayýklar mide gurultusuna yer yer yemesi
ay nasýl kayýp oldum minicik evrenin uyuz kaþýntýsýnda benden olaný alýp gidiyor yarým yok efesi martýlara son nokta tepeden inme hisleri de doyuruyordu
kim bilir kaç göz temasý göðüs ucundan topuk dokunuþu ayaklarda filimin tam orta yeri yaþlarýn kuruya yanmasý gibi
elinde bir sopa mevcut ama sen hep kendini dövmüþsün canýn acýdýðýný inkar edip, sorduðum soruya cevap bulamasýn, düþüncende kültür mantarý yetiþiyor yani kýsa kolu yazý bekleyeceðiz
çünkü sen bilemesin aþk üç harftir sen ikisini alýp birini býrakmýþsýn iþte o iþte o o o.....
27-12-2015 ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.