Sen artýk küçük kentlerin insaný deðilsin
Buralarý büyük kente çok uzak
Yollarý tozlu
Evleri kerpiçten
Gaz lambalarý aydýnlatýr geceleri
Bu kentin evlerini
Ve mangallar ýsýtýr odalarýný
Soðuk kýþ gecelerinin ayazlarýnda
Oysa mutludur insanlarý hep
Sen artýk bu kentlerin çocuðu deðilsin
Sabahlarý çok erken olur buralarda
Ocaklar tarhana çorbasý için tüter
Elleri nasýrlýdýr bu kentin insanlarýnýn
Ayaklarý tozludur
Raký içmesini bilmez onlar kýþ gecelerinde
Raký masasýnda þarký söylemesini de
Hem saat sekizde yatarlar her akþam
Bazýsý bir minderin üzerine kývrýlýr kalýr
Yorgan örtünmesini de bilmez bazýsý
Ama mutludurlar hep
Sen artýk bu kentlerin kadýný deðilsin
Kadýnlar çýplak ayakla gezer buralarda
Çizme falan bilmezler
Çocuk büyütmesini sever onlar
Bebeklerini emzirmeyi severler
Hem biliyor musun
Arkalarýna baðlayýp taþýrlar yavrularýný
Tarlada da öyle çalýþýrlar akþama dek
Çýplak ayaklarla
Nasýrlý ellerle ekin yolarlar
Ama mutludurlar hep
Sen artýk bu kentleri sevmezsin
Tut ki buralarda doðmadýn sen
Buralarda yaþamadýn hiç
Oysa gerçeði unutmak iþ deðil
Ýþ deðil parke kaldýrýmlarda çizme ile dolaþmak
Yada dizden yukarý elbise giymek
Tutkun bu senin
Yaratýlýþýn böyle deðil
Sokak ortalarýnda sarhoþ dolaþmazdýn sen bu kentlerde
Sigara içmezdin köþe baþlarýnda
Adýný da bir ben bilirdim birde anan
Ama þimdi neon lambalarla yazýlý pavyon afiþlerinde
Ve arzu dudaklarýnda yara olmuþ
Sen artýk bu kentlere dönemezsin
Soyunmak yoktur para için
Herkesin önünde geceleri buralarda
Pavyon yoktur
Meyhane bar yoktur ki
Dedim ya yollarý tozludur bu kentlerin
Evleri kerpiçtir
Sen kendini bu kerpiç duvarlara yakýþtýramazsýn artýk
Kaloriferli odalarýn iki kiþilik yataklarýnda
Yatmak varken ellerle
Bu kentlere dönemezsin
Ve sen bu kentleri sevemezsin
Buradaki sevgilini de
Oysa o her gece seni özler sabahlara dek
Ellerini yakar
Gözlerini yakar
Saçlarýný
Ve üzerindeki ince tülü resimlerdeki
Ama ne geçer elime resimlerini yakmakla
Yada yýrtmakla o dergileri
Gerçeði görmek zor
Boðazýma bir þey düðümleniyor da aðlamaklý oluyorum
Baðýrýyorum
Saçlarýmý yoluyorum
Çýldýrýyorum
Sonra ellerime zincir vuruyorlar
Sen belki o saatlerde pavyonlarda soyunuyorsun
Yada yedi katlý bir apartmanýn en üst katýnda
Göbeði sarkýk bir milyonerle sabahlýyorsun
Sen artýk bu kentleri hatýrlamazsýn
Bu küçük kentleri yaþamak zor senin için
Çocukluðunu
Okula gittiðin günleri duymak zor
Dün pýnarda çamur oynuyordu çocuklar
Seni hatýrladým bakýp ta
Oynaþýp dururduk oralarda
Çamurdan evler yapardýk bizim evimiz derdin
Ve gülerdi gözlerin
Oysa duydum ki þimdi majestik te soyunuyormuþsun
Kayýtsýz utanmadan
Hem artýk unutmuþsun ihtiyar ananý
Kýr saçlý babaný
Ve
Unutmuþsun buralarda
Boynu bükük bir sevgili býraktýðýný
Hüsnü Sönmezer Ankara 13.aralýk.1965
“BÝR BÜYÜK KENTTÝ DÜÞLERÝNDEKÝ”
Ýsimli þiir kitabýmdan www.dr.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
YEŞİL GÖZLERE ==TUTKU== ===ALLAH BİLİR === ACI KALDI ÖVGÜ ====ÖZLEYİŞ==== ==ŞİŞELERDEYİM=== ====VURUR==== SENİ İSTİYORUM BAKARIM