Konuþtukça kýrýldýðýmýz bir hayatýn tam ortasýna atýlan bir demirin, usul usul geri çekilmesi ve suyun denizden firar ederek yavaþ yavaþ sahile vurmasý ve ayný zamanda Ýkimiz içinde oldukça zor ve kötü bir bahar yolculuðuna iþaretti. Sarf edilen sözlerin ve aðlayan gözlerin dur durak bilmeyen bir zincirle kalbimize baðlanmasý kadar, baðlanamamýþtýk birbirmize. Zordu elbet içimizden gidenler, terk edilmek veya etmek, ama her ne olursa olsun ki, hiç bir zaman o göz yaþlarýna yenik düþme. Onlar hep bir nehir gibi iz býrakýr göz kenarlarýnda. Hep mutlu kal. Bel ki daha iyisini hak ediyorsun ya da en azýndan böyle sert bir fýrtýna sonrasý yýkýlan gülüþümüzün ardýndan, çok daha fazlasýný bile yakýþtýrýyorum sana. Her þey geride kaldý. Çöken toprak hariç diðer yaþadýðýmýz her þey, her ne olursa olsun kalbimin bir köþesinde her daim en güzel gün olarak yýllara geçecek. Ömrümüzü belki el ele bitiremedik, ama eminim uzaktan verilen saygý ve sevgiyle çýkaracaðýmýz bir çok ders, sonumuzu yüreðimizle hayra baðlayacaktýr.
Oysa biz aþkýn Þerrinden korktuðumuz kadar aþktan korkmamýþtýk. Anladým ki aþk geçici bir buse gibi döngeller içinde yaþanan, kýsa bir sahilmiþ. Biz aslýnda her þeyi baþardýk da, Aþktan tut gezip dolaþmayý, bakýþlarýmýzdan tut oynaþmaya kadar her þeyi en layýký ile baþarabiliyorduk. Verdiðimiz deðerlerin karþýsýnda aldýðýmýz sonuç ise tam bir hüsran. Dümdüz giden bir yolda yavaþ yavaþ durarak stop lambalarýný yaktýk birbirmize. Onca deðer ve onca elem neye kýsmetti. Bazen düþünüyorum da be güzel, biz belkide sevmesini bilemedik. Yok edercesine aþkla boðuþurken sevmeyi unuttuk belkide.
Ederken yolcu gönlümüzü, hep bu dediðimiz zamanlarda, geriye dönüþlerimizi hatýrlýyorum da, ehliyeti yýrtarcasýna kaçýyorduk þehirden. Az u dönüþü yapmadýk birbirmize. Asýl sorun da buydu ya zaten kimliksiz geziyorduk. Mutluyduk ama anlamýný unutuyorduk. içimde unuttuðun çok þey var aslýnda. Ben giderken sakladýðým bir köþem var kalbimin derinliklerinde. Aþkýn sokulamadýðý ve, Sevginin asla yok olamadýðý bir mapushane köþesi var yüreðimde. Bir gün suç iþlersem diye, bir gün hüküm giyersem bu sevdadan, yatacak bir yerim olsun istedim bir yerlerde. Ben aþkla el ele deðil, ben içimdeki sevgiye beni sevmeni ve seni ayný ben gibi seni görmek istemiþtim. Çok þey istedim belki þimdi ertesi bir gündeyim. Bu mektubu sana býrakmadan önce en az kendimin bile belki yüzlerce kez okuyacaðýndan emin ol.
Çünkü hissetmediðim hiç bir þeyi yaþayamadýðým gibi, okuyamayacaðým hiç bir þeyi de okutmama karar aldým. Neden mi? Biliyorum ki dayanamazsam ben, sen dahil kimse dayanamaz. Güzel bir yaþamýn tam ortasýnda yavaþ yavaþ ölmeni de istemiyorum.
Biraz aðýrdan alýyorum sözlerimi ne olur üzülme, aþk her zaman var, her zaman da olacaktýr. Ama koca bir sevgi ile gelip geçici bir aþký aþýk attýrmak benim harcým deðil. Her yerde olandan ziyade, nadide bir çiçek aramýþtým hep kýrlarda. Güzel ve çekici olsun ve her þeyden önemlisi özel olmasýný isterdim. Ne þans ki bulduklarým da hep sandýklarýmdý.Sunduklarým oldu hayata. Senin gibi zamanla solan ve ilk görüþte aþka inanýp inandýran güzelliklerdi. Üzülme sana geçici demiyorum diyemem de zaten.
Çünkü çoktan geçtiðini zaten biliyoruz. Var ikimizde de biþiler de, hep çok geç olduktan sonra anlýyoruz. Sonra saklanýp uzaklaþýyoruz. Felekten bir gece gibi oldu bu yazdýklarým. Mum ýþýklalarýndan yansýyan yýldýzlar ve sen. Benzer taraflarýnýz var. Yakarcasýna parlatan bir ýslýk gibi geliyor þu ateþin sesi. þimdi dönmek mi? gelmiyor içimden. Aþktan da merhamet dilenmek olmaz ya. Dilendik de ne oldu, dilenci gibi süründürmedi mi?
Geride aþkýn en görkemli düðünü seninle olsun. Mutlu Kal. Umut için bir þey söyleyemem yeni silindi ömrümden. Bilirsin beni dönmem sözümden. Benim için hep mutlu ve bahtiyar kal. Kalacaksýn da biliyorum. Hiç þaþýrma, þaþkýnlýk bize göre deðil. Sevgi sevdiðinin mutlu olmasýný dilemek deðil mi?
’’En alasýný diliyorum bende, zirve tek kiþiliktir artýk benim için, ben gidiyorum.’’
Aldýðým bu son biletin dönüþünü kalbinde yaktým. Gerçi yürüsem bile geriye, bu kadar sözden sonra, iyi bir dayak yerim felekten. Þunu da bil ki tekerlekli bir sandalyede oturur gibi sakat sakat gidiyorum. Pek de saðlam sayýlmam. Yarým bir ay gibiyim bu gece vaktinde. Yazýp çiziyorum da, aslýnda ben bittiðinde, bu sýrýlsýklam mektubu nasýl okuyacaðýmý düþünüyorum da þimdiden ýslanmýþ satýrlar.
Söz vermiþtim gideceklerime, baþladýðým gibi mutlu býrakmak, bittiði gibi de kutlu kalmak. Öylede oldu zaten kutlarým seni. iyi gibiydim son zamanlarda. Þakaydý, iyi bir sevgi umuyordum belki, hüsrandý, en azýndan son sahnemiz kadar acý yoktu. Aslýnda en baþýnda anlatmam gerekenleri, en sonda yazýyorum sana. Hata bende, biz konuþmak yerine yaþamayý tercih ettik. Hoþ yoksa içinde, yaþamanýn da anlamý çok yoktu, var mýydý? Her neyse boþ ver koca bir boþluktu.
’’ihanetten de kötü bir sebebim var artýk gitmek için. Belki baþkasýyla olmadýn ama benimle de deðildin.’’
Sevildiðini zannetmek bile bir kandýrmacaydý benim için. Severken dünyalar kadar seni, bir sevmeyi öðrenemedin sen. Bilemedin. Yýkýldý baþýma mevsim mevsim parçalanmýþ baharlar. Anlamadýn. Çok fidanlar ektim uðruna sulanmadý. Hep bükük, hep bodur kaldý kalbimiz. Þimdi ise yetim bir çocuk aðlýyor içimde.
’’Tarifi olmayan bir yol zannedenler için de bir iki söz býrakýyorum sana. Soran olursa eðer, Ayný yolda bir kazaydýk dersin.’’
Þimdi gidiyorum salýna salýna rüzgarla. Sen üzülme, tutundum ben kahrýmýn cilvesine, yavaþ yavaþ uzanýyorum bir yerlere. Soðuk soðuk gözyaþlarý gözlerimde, düþüyor son dokunduðun yanaklarýma. Son kýzarýklýðým bu, son bakýþtýr bu cümlem, son durakta ýslak bir buse. Son çare, Son dokunuþ, koca bir yok oluþ.
Sahi ya doðum günündü bugün senin, tüm yok olan umutlarýn gölgesinde tüm dularým seninle. Bil ki bugün beraber doðdun benimle. Ýçimden býraktýðým bir nefesle, Þimdi bir mektup býrakýyorum kalbine.
’’Unutma, bir uçurumduk biz.’’
Olsun, yaþanan tüm günlerin en güzel gülleri daima sol bahçemde. Hep öyle hatýrlan, hep öyle hatýrla, hep öyle kal.
Hiç sevilmeden sevdiðim büyük insan, Yüce bir sevgi hatrýna Hoþça Kal.......
...
SEVGÝLÝYE - Mawish Þiirleri - Mert Zafer Cansever