AŞK
AÞK
Beni yüce yaradan ol deyince oldurdu
Senin gönül köþkünde yedi âlem var dedi
Ne varsa kâinatta yüreðime doldurdu
Ben ne dersem onu yap ancak iþin zor dedi
Yeryüzünü donattým her çiçek baþka kokar
Kimi çiðneyip geçer kimi yakaya takar
Teferruata bakma tüm yollar bana çýkar
Hakikatin kaynaðý varýlacak bir dedi
Ýblis nara atarken kim haksýz kimi haklý
Ne yazýk ki fendime yetmedi ucuz aklý
Âdem babayý dersen giz’i sinemde saklý
Her hana bir kerecik danýþmadan gir dedi
Derinimi bilmeyen göz sandý dudak sandý
Sýrrýma eremeyen boþu boþuna yandý
Teslim olan yangýna, içip meyimi kandý
Býrakma yüreðinde zerre pas ve kir dedi
Sýrtýma almadýðým deniz derya geçemez
Âlim olsun isterse kanat taksa uçamaz
Topal gezer kör gezer kendisinden kaçamaz
Muhabbetin ehline ne isterse ver dedi
Karani’nin çöllerde zehir kattým aþýna
Mecnun Leyla zannetti bela oldum baþýna
Gün gelince oturdum Ýsrail’in döþüne
Býçak beni görünce Ýbrahim’e dur dedi
Kýzýldeniz üstüne kanadý serdim suya
Züleyha’ya göz oldum seyrettim doya doya
Kuyuda Yusuf’umu okþadým boydan boya
Bakar körler halime kýsmet bela þer dedi
Girdabýma düþene feryat oldum zar oldun
Bana talip olana ateþ oldum kor oldum
Zararýný ödedim en mukaddes kâr oldum
Lezzetimi tadanlar gel bir daha sar dedi
Kimse deva bulamaz benden gelen derdine
Dermaný yine bende boþa bakar ardýna
Al götür beni dedim o sevdanýn yurduna
Çiftçi Baba oyalan daha vakit er dedi
AHMET ÇÝFTÇÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.