Göðsüme saplandýðýnda son bahar
Bir kýþ mevsini beþ geçiyordu zaman
Bir annenin çocuðuna döktüðü aðýtta yeniliyordum zamana
Zamam amansýzca d’üþüyordu avuçlarýmda
Dudaklarým nar çiçeði renginde
Fýsýltýlarým bir deprem gibi düþüyordu geceye
Kimliksizdi söylemlerim
Dargeçitlerde boðuluyordu ayaza bürünmüþ
Hayallerimin parmak uçlarý...
Bir þarkýnýn nakaratýnda tekrar ediyordum ismini
Baþtan sona, sondan baþa
Ve ben hep en baþtan baþlayýp en baþta yeniliyordum sana...
Takvim yapraklarý bizi gösteriyordu
Zamanýn her diliminde
Zifir tadýnda yudumluyorum arta kalan senleri
Bir sigara daha yakarken geçmiþin penceresinde
Aynalar silüetsiz
Yarým býrakýyor gölgemi gece
Hecelediðim bütün cümlelerin altýna seni karalýyorum
Yaktýðým bütün mumlarýn alevinde ayný türkü
Ve martýlar bu þehirde hep ayný acýyla uyanýyor güne
Gün bitkin
Serseri bir yalnýzlýk kuytu köþebaþlarýnda bu þehrin...
Bu þehir bir imbat çýðlýðýnda sarsýlýyor
Öperken saç uçlarýmdan kar
Yeni yetme sevdalar çalýyor kapýmý
Balkon altý söylemler canýmý acýtýyor
Sensizliðe eþlik ederken söylemler...
Bir Aralýk sabahýnda uyandým sana
Yüreðimin kapýsý hala aralýk geliþine
Ve belki gelirsin diye
Bütün kapýlarý aralýk býraktým
Can yakan bu Aralýk günlerinde...
Bir adam
Aralýða boyanýrken hüznüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.