Ne eylersen eyle hayat Güldüremez beni yýldýzlar Güneþ benim olmadýkça... ... Ve kainat, ... Son çiçek solmadýkça,
Cezanýn en büyüðü yalnýzlýk belki Sen beni hiçsiz býrakma
Yüce yaradan! sýðýnmaktan býktým duvarlara... Ölüm dahi zor gayrý Varsýn olsun, ... Haþa sen, beni, hiçsiz, býrakma Ýnat ettim nefes almaya Daha bin yýl daha Daha yüzbin daha,
Geceler daha dost Karanlýk daha dost Ellerim tutmasýn artýk Görmesin gözlerim Yahut mutlu kýl beni Ya göster mahþeri...
Azabýndan bana da nasip et, Gazabýndan da gayri... Yahut kimse ölmesin Düþmanlarým gitsin Ahret’e Sen beni topraða mahkum et...
Sözlerim isyan deðil Sevemedim ben yalnýzlýðý Bir can daha deðil istediðim, Bir aþk, bir meþk deðil! Yýldýzlarý istiyorum ben Yahut mahþeri...
Gökten, sudan ve dahi topraktan... Bilhassa sevgiden mahrum eyle beni... Aldýðým nefes yahut farz-ý mahal Senden gayrý nen varsa azlet beni Lakin karadan, geceden ve dahi yoktan Hiçsiz býrakma beni! Sensiz býrakma beni!
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakanerbas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.