Yarýnsýz bir gün düþer gibi ýrmak boylarýna
çalý diplerine saklanan karabataklar
gözünü kýrpmaz sakýnmaz
vefasýz dost gibidir her dem ayrýlýklar
kýrlarda koþan papatyalar gibi unutulur
kahve içilen gün
bozuk para gibi harcar insaný
umduðunu bulamadýðý zamanda
ne dost kalýr yangýn yerinde
ne aðlayanýn
ah! ölmeyegör sýrtýný dönmeyegör
bu devirde güven yok dostum anan bile olsa
ne kapý çalýnýr ne feryadýný duyan olur
ürkek sessizlikte karanlýk
gün solunca rüzgar keser nefesini
karanlýk geceler
kýþ mevsimi ýslýk çalan daðlarda
yürür haydutlar haramiler
ve þehir eþkiyalarý
anla artýk be dostum dilim varmýyor
her köþe baþýnda kendine düþman insanlar doðuruyor sokaklar
henüz doðmadý hayal mevsimlerinde ki çocuklar
býrakmadý kumsallara
ayak izlerini
alacakaranlýk çoktan çöktü
dað dað yalnýzlýk baþladý
gün gecenin boyunduruðu altýnda
sobalarda kývýlcým kora dönüþtü
ýsýnmayan yürekler ordusunda
heykel kesilen sokak lambalarýna
uðramaz oldu
börtü böcek düþlerinde öldürdü son aðustosu
nereye gitti bu insanlar
hangi yazda kayboldu
yorulan umut kýpýrtýsý durdu mu
yaz sevinçlerinde tütün içmelerin tadý kalmadý
titrek balkonda
yasak üstüne yasak yaþamak
mavi intiharda uçurum kenarýnda
ýþýksýz gün perdesiz pencere
siyah bütün renkler
zeytin aðaçlarýnda
uzandýðýndan beri eli eþkýyalarýn Ege kýyýlarýna...
NurtenAk aygen
yirmibeþ aralýk ikibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.