UNUTMA YAREN

UNUTMA YAREN

Seni arýyor gözlerim bilmem neredesin
sana sesleniyorum gelmiyor mu sesim
seni duymuyorum çok mu uzaklarda sin
arýyor yüreðim versem de son nefesim

Ruhumu yolluyorum nefesimi duy diye
rüzgarlara bulutlara kuþlara soruyorum
razýyým kadere senden gelen her þeye
ümitlerim yok olsa da genede seviyorum

Unutma yaren, varlýðýn bana dert olmaz
gün olur buradan göçüp eðer gidersem
yüreðim yaralý acýyan yaram hiç durmaz
göremesin beni ölüm þerbetini içersem

Yolcuyum artýk yola çýktým ýssýzdýr çöller
gönül ferman dinlemiyor cananýn ardýna
kabrim üstünden aðaçlar çimenler biter
feryadýn boþuna yazmýyor mezar taþýna

Kabrimin üzerinden uçmakta olan serçelere
hafiften esen rüzgara sessizce fýsýldýyorum
bir fatiha istiyorum yüreðinden makberlere
olmadýðým bir dünyada beni an istiyorum...
ENVER ÖRSOÐLU..

Sosyal Medyada Paylaşın: