Zaman Bize Dönecek
ZAMAN, asýrlar boyu adýmýzla dolmuþtu,
Bizim ile beraber yaþamýþ, solumuþtu,
Allah’ýn sevdigi ve razý olduðu yönde,
Medeniyetimizin hizmetinde koþmuþtu.
Ýmar eder, süslerdi hamlemizin izleri,
Arkada býrakýlan bir toz bulutu gibi,
Saray, köprü, camiler, kervansaraylar, hanlar,
Her adým attýðýmýz, beldelerde yükseldi.
Elimizin altýnda, kiþneyen küheylandý,
Ne gün ki hudutlarda, maðlûbiyet baþladý,
Bize zýt, dünyalarýn karþýsýnda ezildik,
Birleþen yollarýmýz, iþte o an ayrýldý.
Ýman cephesinde de zaferler sona erdi,
Rüzgarlarda savrulup duran, zaman gemisi,
Yanaþtý; demir attý, sarhoþlar rýhtýmýna,
Dünyamýzý kararttý; küfrün, küflü nefesi.
ZAMAN, bize dönecek, ilk Turan þafaðýnda,
Uzaðý yakýn eden, Kutlu Burak hýzýnca.
Bizler zamana deðil, zaman bize uyacak.
Ya sadýk bir eþ gibi veya uysal çocukca.
Eðirdir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.