-KÜRRE-İ ARZ SALLANDI DA DİRENDİ MİLLETİM-

Ey insanoðlu Kürre-i Arz emrinde
Yaradan Rabbimin emri olmasa bir hiçsin herhalde.

Apansýz bir depremdir
Her dem olduðu üzre
Yerle yeksandýr gök
Alabora olur sokaklar, evler
Beþik gibi sallanýr alem
Bütün bir yurt sathýnda yankýlanýr
Gönüller dalgalanýr da
Pir toplanýr tüm sevgi dostlarý.

Asker, polis, vatandaþ el ele o vakit
Türkiye’m gönül gönle kilitlenir
Bunun karþýsýnda zelzele nedir?
Gönüldeþ olabilmek varsa ser de
Bundan ötesi açýktýr ki velvele.

Hani derim ki
Deprem yalnýz bir illet
Yürek yüreðedir tüm bir millet
Buna direnen zümreler belli ki þirret
Yetersizdir hüsran da
Akýbetleri ancak zillet.

Anlaþýldý ki
Deprem bir öðretmen
Sevgiyi, hoþgörüyü, sadakati öðreten o
Aklýn ve saðduyunun deðerini belirleyen
Ýnsan olanýn yeriyse burada
Öðrenen olmalý her daim
Anlýk hislerin tutsaðý olmadan
Mahdut bir hayata kapýlmadan.

Ey beþer, iki dünyanýn eþiðindesin þaþma!
Hayatýn sunduðu ibret levhasý budur haddizatýnda.

2012

L.T.



Sosyal Medyada Paylaşın: