kanter içinde kalýnca ömür elininin tersiyle terini silse ne yazar bir yudum soðuk su içsede ona keza havasýný almaktan baþka, dört köþe olan hayatýn köþeleri de batan batana karanlýkta da zindanlýktan geçilmiyor sanki güneþ iflas etmiþ misali ayla yýldýzlarla idare et der gibi kara bulutlar da hesabýnda hiç mi hiç yok sanki, yaðan yaðmurlara mahkum mevsimler tek haneye dönüþmüþ güz’lükten düzlüðe çýkamýyor bir türlü, elleri tutuk gözleri donuk, ne eylesin inanmaktan gayrý, anlatýlanlarýn hepsi bir masal olmayýnca tutunacak bir dal, yapraklarý çoktan sararýp dökülmüþ çoktan, çýrýlçýplak bir vücut misali ruhu kayýp, umutsuzluk diyarýna göçse de ne yazar göçmese de sanki bunun hayýrýný gördü de öbürkinin ’kinin de görecek, dedim ya olsada bir masal ne fayda ömür tek yönlü çýkmaz çýkýlmaz bir sokak koyulurken son nokta tak tak tak...
( Berlin,24.12.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.