Bir küçük Antoryum
Aþkýmýn sembolü oldu.
Yüksekten seyreden
Uður böceði
Benimle aðlayýp
Benimle yandý
Her sabah baþka cepheden
Selam verirler bana.
Tutuþarak el ele,
Derler;
Buyurun odanýza!
Aþkýmýn hilafsýz iki þahidi
Vefalý birer dost oldular.
Hani menekþeler orkideler
Vefasýz çýktý
Emek verdiðim fideler
Kýrmýzý gülün dikenleri
Elimi deðil
Kalbimi kanattý
Daðda hoyrat büyüyen papatyalar
Bunlarýn yaptýðýný yapmadý
Ekinlerin içinde
Dalgalanan gelincikler
Özgürlüðün tadýný çýkarýrcasýna
Yelken açarak doðaya
Gel de birlikte yüzelim derler.
Vakit çok geç olmadan
Dinle kalbinin sesini
Al yalan dünyadan hevesini
Güller dikenlerle avunsun
Sen, aç kalbini antoryum’una
23.12.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.