Efendim
Varlýða rahmetti, senin doðuþun,
Ýlahi müjdeyi, insanlýða sunuþun,
Zulmü ürkütüyor, vakur duruþun,
Tut elimden kurtar, nolur Efendim.
Hýradan dünyaya, doðan güneþsin,
Gönüller yolunda, hakta birleþsin,
Seni anan diller, aþkla söyleþsin.
Aþkýna pervane, canlar Efendim.
Ravzaný ziyaret, hasrettir bana,
Gönüller doyamaz ki, aþku-u sevdana,
Sensiz dünya bana, döner zindana,
Zincirimi kýr da, kurtar Efendim.
Ne mal fayda verdi, ne þöhret, ne þan,
Herkeste emanet, taþýnan bir can,
Onu da sonunda, verecek insan,
Haþirde elimden tut, sen Efendim.
Ne mutluluk duydum, ne huzur buldum,
Sana kavuþmayý, hep hayal kurdum,
Bir ömür bu yolda, koþtum yoruldum,
Garipte bendendir, desen Efendim.
Hasreti çekmeye, kalmadý derman,
Kavuþmaya çýksýn, o kutlu ferman,
Sana hasret yaþar, bu günahkâr can.
Sana vuslat bana, bayram Efendim.
Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.