GEL CANIM
Sevda kuþum sana açtý döþünü,
Bu köþk senin al sevdaný ser caným…
Aþka koþum kanat seçti düþünü,
Bu aþk senin al gülleri der caným…
Daðlar vardý bu sevdamýn farkýna,
Duygularým akar gönül arkýna,
Sen düþürdün aþkýn tatlý çarkýna,
Gonca gülüm gel murada er caným…
Ahu gözler aþka verdi rengini,
Gönül sevdi seçti kendi dengini,
Sen aþkýmsýn gör güzelim engini,
Sevgimi al sen sevgini ver caným…
Bu ömrümü harcadým bol keseden,
Güneþ doðdu kondurduðun buseden,
Sevgin taþar gönül denen kâseden,
Sesin bile gözlerimde fer caným…
Cantekin der; yok sevdamýn emsali,
Ben aþýðým Ferhat Kerem misali,
Tez gel gülüm dillendirme uysalý,
Senden baþka yok kimseye yer caným…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.