GÖKTEKİ YILDIZLAR
Öldürüyor bitiriyor yüregimi hapsedip savruluyor yüregim yanlizim
Canim dediklerim bile duymuyor inan öylesine yanlizimki hani bir
Þarki varya gökteki yildizlar kadar yalnizim diye basliyor her
Gök yüzüne baktigimda yüregimi haþliyor insan dolu olsa fayda etmiyor
Yazdýðýn son mektup bile sarmýyor sarmalamýyor
Aynalar bile teselli etmiyor
Ben yüzündeki gülüþünde yýldýzýný özledim yanlýzlýðýmda
Sussuz gecelerde kýrýlmadýk bi kalbim kalmýþtý
Tek tek gökte saydýðým yýldýzlar avuçlarýma düþer oldu
Yanlýzlýðým kýrgýnlýðýmý sensizliðimi sarmaz oldu
Söylediðim þarkýlar benliðimi perçinledi
Her adýný andýðýmda yanlýzlýðýmda nefretim nefretim
Oldu ADIN sayýsýz sayýkladýðým
Boþ duvarlara konuþtuðum elimden alýnan
Oyuncaðým yanlýzlýðým bana armaðan oldu
Kendimden bile kaçtýðým gecelerden
Biri parçalandým yýkýldým yoruldum daraldým
Nefes almak bu kadar zormu haykýrmak yokluðunda
Yokluðunu çekmek bu kadarmý acý
Sýðýnamýyorum sana sende bana
Yoksun hiç bir zaman olmadýnki
Þimdi olasýn yoksun iþteee haykýrdýðým çilelerim
Bitmedi dön dediðim anlar veryansýn ettiðim
Geceler rüyalarým okuduðum kitabým ve yanlýzlýk
Birde hasret kaldýðým sen yoksun iþte yoksun
Gökyüzündeki yanlýz gezen yýldýzlar gibi
Yanlýzým... 04/19/2013 Hesnam AsiTürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.