Yokluðun öðretti bana herkes tek baþýna þu hayatta Ve tüm terkediliþler bir çeþit yazgý gibi yüreklerimizde! Soðuktum,hayatý omuzlarýma yüklediðinde.. Gülüþünle ýsýnýrým sandým.. Sabrettim..sabýr büyüktü kalbimden,hayallerimden hatta benden! Yapamadým özür dilerim.. Sadece bize ait bir dünyaydý tek dileðim. Neyi,kime göre..hangi hatamýza hüküm verip bu cezayý giydirdiler hasretle kavrulan ruhlarýmýza..? Anlayamadým özür dilerim.. Karanlýktý sabahlarým ve geceler öyle havasýz nefessiz kaldým,öyle hapistiki duygularýma sesin!.. Aðlayýp durdum..unuturum sandým senide,yokluðunuda.. ama yapmaya çalýþtýðým her adýmda dahada saplandým sana.. Anladýmki bu çabam boþuna!.. Bir gün gelecek ve sen gideceksin nasýlsa.. Olmaya çalýþtýklarýnýn önüne geçseydin... Ben son çizgimi koymadan biraz bekleseydim... Sen ellerimi hiç býrakmasaydýn... Ben yüklendiðim anlamlarý seninle sonlandýrsaydým... Yapamadýk özür dilerim.. Yinede güneþin ruhuma býraktýðý serin gölgemi buldun bana.. Acýlar güneþ kadar yakýcý ve gerçekler bir o kadar acý.. Sen ruhumdaki gölgem kadar siyah.. Geleceðimken,geçmiþim olmayý seçen sen;ellerinle teslim ettiðin hayata isyan etme þimdi.. Ýster nefret et ister kürfet.. Son cümlem; Hoþçakal bir tanem!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
gökçe yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.