Birgün yemek yerlerse,birgün karýnlarý aç Hastalansa bakan yok,kimsesiz ve biilaç Onlar sýcak yuvaya,onlar þefkate muhtaç Köprülerin altýnda yatar sokak çocuðu.
Birgün olsun gülemez hergün dert,hergün çile Kimse dinlemez onu sorunlar gelmez dile Kötülerin eline düþer öðrenir hile Çýrpýndýkça çamura batar sokak çocuðu.
Çöplükden ekmek arar,belki bir parça þeker Hýrslanýr yüreðine kin ve nefreti eker Bazen koklar tiner’i bazen de bally çeker Kendini yerden yere atar sokak çocuðu.
Bir çoðu çekingendir insan görünce kaçar Biraz sevgi verilse etrafa neþ’e saçar Unutur dertlerini yüzünde güller açar Bazen de kaderine çatar sokak çocuðu.
Birazcýk ilgi yeter istemez köþk,saray’ý Birlik olup silelim alýndaki karayý Saralým amansýzca kanayan bu yarayý Yoksa esrar,eroin satar sokak çocuðu. Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.