NAZLIM

NAZLIM

Güneþ elveda dedi Ay Hilal’e büründü
Hasretin yavaþ yavaþ yine çöküyor nazlým
Efkâr demli çayýmda yýldýz gibi göründü
Usul usul sineyi yine yakýyor nazlým

Bütün kötü duygular vedalaþýp öpüþtü
Akýl küstü gidiyor gönül ile kapýþtý
Hayalin ellerime kitap gibi yapýþtý
Göz ile dil birleþti seni okuyor nazlým

Kalemin ince ucu yaralarý deþince
Ýmdat diye çýrpýnýp türkülere koþunca
Adýn derman yüklenip lal dilime düþünce
Gecenin zifirleri ýþýk çakýyor nazlým

Sana ait olmayan söz kalmadý lehçem de
Bir tek seni sakladým kýrk yamalý bohçamda
Sabahýn seherinde gül açarken bahçemde
Umudum gerdanýna seni takýyor nazlým

Nidamý sitem sanma gözlerine banýþtý
Kerem ateþi gibi içten içe yanýþtý
Özlemin bedenimde matruþkaya dönüþtü
Birini açýyorum biri çýkýyor nazlým

Sýr dolu ulu aþkýn girdabýna girmeden
Bir ömür geldi geçti sefasýný sürmeden
Son yüz görümlüðü ol nefesimi vermeden
Çiftçi Baba taþýný artýk dikiyor nazlým

AHMET ÇÝFTÇÝ






Sosyal Medyada Paylaşın: