ÇOK UZAK

Sen Ýstanbul’sun ben ise Ankara
Sen aþk sýn ben ise sevda
Þimdi yosun tutmuþ bir þehrin kýyýsýndayým
Ellerimde Kasým patýlar
Gözlerimde yarýnlara umutlar
Yürüyorum bir bilinmezliðe
Seni beni bizi arýyorum

Yaðmurlar yaðýyor koca þehre
Her yerde toprak kokusu bu aþkýn kokusu
Diriliyor bedenim de ansýzýn duygular
Þahlanýyor yüreðimde dört nala atlar
Soyunuyor umutsuzluk terke diyor bedenimi acýlar
Dudak kývrýmlarýma yapýþýyor kelimeler
Düðümleniyor aþk boðazýmda

En faillisinden yalnýzlýk pusuda
Göðüs kafesime sýðmýyor kalbim
Milyonlarca kelebek ayný anda kanat çýrpýyor sanki
Koca þehir þahit aþkýma

Boynu bükük þiir defterim bile gülümsüyor bana
Adý ne bu duygunun
Ve sen görünüyorsun köþe baþýndan
Bir anda göz bebeklerim büyüyor
Titremeye baþlýyor dizlerim
Gözlerime yapýþýyor bir damla yaþ
Tutmak isterken düþüyor dudaklarýna
Utançtan kýzarýyor yanaklarým
Donup kalýyor sözcükler boðazýmda
Uzanýyorum dokunmak için sana
Hasretle sevdayla aþk la

Bir anda kararýyor koca þehir yasta
Yaralarýmdan kanlar fýþkýrýyor adeta
Dokunmak isterken sana boþluðu kucaklýyor kollarým
Kayboluyorsun bir anda ve anlýyorum
Mutluluk çok uzak bana çok uzak
.......ÞAÝRÝÇEM.......



Sosyal Medyada Paylaşın: