Yokluk Hatıraları

Sahipsiz korkular hüküm sürmekte
Ýlerlerken gecenin bunaltýcý saatleri
Dudaklarýmda çürümüþ cümleler
Kalbimle alay edercesine geçtim deyip
Geçmemiþ seneler

Bedenime zulmediyor bir meleðin parmak izleri
Bu tarif edilemez bir aþkýn
Baþlangýç evresi
Bir kere sevdiyse yürekten
Gelmiyor insanýn baþkasýný sevesi

Bu þehrin geceleri soðuk ve yaðýþlý
Duyulan ses gök gürültüsü deðil
Sararmýþ yapraklara ait bir geceden
Yalnýzlýðýma çýðlýk atýyorum
Tutar mý bilemem gök yüzü
Elimle yaptýðým uçurtmanýn
Sevgiliye bakan yüzünü
Avuçlar mý güneþ sýcacýk elleriyle
Buz tutmuþ bir kalbin ýþýksýz sevdasýný

Ey hayatýmdan hayat
Nefesimden nefes çalan güzellik
Kulak ver sana olan aþkýmýn ritmine
Bana ait ne varsa parçalayýp
Baðladým saç tellerine
Ne zaman savursan saçlarýný
Daðýldým toz olup dünyanýn uçsuz bucaksýz köþelerine
Sonra ansýzýn esen bir rüzgarýn parmaklarýndan tutup
Döndüm ellerine
Döndüm evime

Sen düþüncelerimin ilk ve son duraðý
Ne senden öncesi var ne sonrasý
Sen benim aðzýma takýlan þarkýnýn
Son notasý
Yokluðundan sanýrým
Ne bu ayrýlýk þarkýlarý bitiyor
Nede beynime saplanan bu sancýlar

Gözlerin beni görmemek için yaratýlmýþtý bilirim
Yoksa her gece bir hýþýmla konduðum göz kapaklarýnda
Yýllarca sabahladýðýmý bilirdin.


Sosyal Medyada Paylaşın: